Dikur në kampionatin botëror sot i pastrehë dhe lypës

Paul James është një ish-futbollist 59-vjeçar, i lindur në Uells, por që përfaqësoi kombëtaren kanadeze në Kupën e Botës të 1986-ës të luajtur në Meksikë.

Megjithatë, pasi ka varur këpucët në gozhdë, jeta e tij ka marrë një kthesë dhe ai ka krijuar varësi ndaj drogës dhe ka rënë në varfëri, duke kaluar gjashtë vjet pa një shtëpi të përhershme. Ai luajti 47 herë për vendin e tij dhe gjithashtu më vonë ka qenë trajner i ekipit kombëtar kanadez U20.

Por ai ka qenë i papunë për 13 vitet e fundit dhe aktualisht po jeton në rrugët e Londrës, pasi është kthyer në Mbretërinë e Bashkuar nga Kanadaja pak para pandemisë.

Duke folur në një intervistë në fund të vitit 2022, James ishte mjaft i qartë në pikëpamjen e tij se ai humbi punën për shkak të stigmës që i ishte ngjitur për përdorimin e kokainës.

“Karriera ime e futbollit ishte gjithçka,” tha ai në një intervistë për Daily Mail. “Nuk duhej të kisha humbur një ditë pune. Nëse do t’i jepja fund jetës sime nesër, gjë që nuk do ta bëj, njerëzit do ta kuptonin sepse ka qenë një brutaliteti. Nuk mendoj se duhet të quash askënd narkoman, të droguar.

“Fjalët ngjallin irracionalitet dhe një sërë etiketash që i shohin ata që etiketohen në këtë mënyrë si: kriminelë, të frikshëm, irracional, të pabesueshëm, që duhen shmangur, të sëmurë, humbës, të ndyrë, dembelë. A e shihni sa e neveritshme është kjo gjuhë. Si mund të shërohesh ndonjëherë nga etiketimi si një i pastrehë i droguar?

“Nuk ka pasur kurrë një luftë kundër drogës. Si mund të keni një luftë me gjërat e pajetë? Ka pasur ndonjëherë një luftë vetëm me njerëzit. Dhe janë ata më të cenuarit ata që vuajnë më shumë nga shkatërrimi që sjellin këto etiketime: përjashtimi social, varfëria”.

Paul James është një ish-futbollist 59-vjeçar, i lindur në Uells, por që përfaqësoi kombëtaren kanadeze në Kupën e Botës të 1986-ës të luajtur në Meksikë.

Megjithatë, pasi ka varur këpucët në gozhdë, jeta e tij ka marrë një kthesë dhe ai ka krijuar varësi ndaj drogës dhe ka rënë në varfëri, duke kaluar gjashtë vjet pa një shtëpi të përhershme. Ai luajti 47 herë për vendin e tij dhe gjithashtu më vonë ka qenë trajner i ekipit kombëtar kanadez U20.

Por ai ka qenë i papunë për 13 vitet e fundit dhe aktualisht po jeton në rrugët e Londrës, pasi është kthyer në Mbretërinë e Bashkuar nga Kanadaja pak para pandemisë.

Duke folur në një intervistë në fund të vitit 2022, James ishte mjaft i qartë në pikëpamjen e tij se ai humbi punën për shkak të stigmës që i ishte ngjitur për përdorimin e kokainës.

“Karriera ime e futbollit ishte gjithçka,” tha ai në një intervistë për Daily Mail. “Nuk duhej të kisha humbur një ditë pune. Nëse do t’i jepja fund jetës sime nesër, gjë që nuk do ta bëj, njerëzit do ta kuptonin sepse ka qenë një brutaliteti. Nuk mendoj se duhet të quash askënd narkoman, të droguar.

“Fjalët ngjallin irracionalitet dhe një sërë etiketash që i shohin ata që etiketohen në këtë mënyrë si: kriminelë, të frikshëm, irracional, të pabesueshëm, që duhen shmangur, të sëmurë, humbës, të ndyrë, dembelë. A e shihni sa e neveritshme është kjo gjuhë. Si mund të shërohesh ndonjëherë nga etiketimi si një i pastrehë i droguar?

“Nuk ka pasur kurrë një luftë kundër drogës. Si mund të keni një luftë me gjërat e pajetë? Ka pasur ndonjëherë një luftë vetëm me njerëzit. Dhe janë ata më të cenuarit ata që vuajnë më shumë nga shkatërrimi që sjellin këto etiketime: përjashtimi social, varfëria”.