Fshati i të pasurve: Njerëzit kanë Audi, BMW dhe shumë para por mësoni anën e errët të tij

Nëse nuk e dinit, Huaxi është cilësuar si fshati i të pasurve dhe ndodhet në Kinë. Ky fshat është krijuar që në periudhën komuniste dhe në të njerëzit kanë një nivel mjaft të mirë jetese.

Në Huaxit jetojnë 2 mijë banorë, të cilët kanë shtëpi të rehatshme, makina Audi, BMW dhe Cadillac, të drejtën e kujdesit shëndetësor dhe arsimit falas si dhe të paktën 250,000 dollarë në llogaritë bankare.

Megjithatë, jeta në fshatin më të pasur në Kinë ka anën e saj të errët dhe shumë kufizime.

Banorët nuk mund të largohen nga fshati, sepse ata humbasin të gjithë pasurinë. Intervistat e medias janë të ndaluara dhe raporte të rralla nga fshati mund të bëhen me mbikëqyrjen e autoriteteve lokale.

Të gjithë punojnë shtatë ditë në javë.

Nuk ka klube dhe bare në fshat, dhe bixhozi, drogat janë të ndaluara.

Përveç 2 mijë banorëve që gëzojnë të gjitha përfitimet, ka edhe dhjetëra mijëra ‘proletarë’ që jetojnë vetëm një kilometër katror prapa kufijve të përcaktuar mirë, duke bërë punë të rënda fizike dhe nuk shijojnë të njëjtat privilegje si banorët e fshatit.

Nëse nuk e dinit, Huaxi është cilësuar si fshati i të pasurve dhe ndodhet në Kinë. Ky fshat është krijuar që në periudhën komuniste dhe në të njerëzit kanë një nivel mjaft të mirë jetese.

Në Huaxit jetojnë 2 mijë banorë, të cilët kanë shtëpi të rehatshme, makina Audi, BMW dhe Cadillac, të drejtën e kujdesit shëndetësor dhe arsimit falas si dhe të paktën 250,000 dollarë në llogaritë bankare.

Megjithatë, jeta në fshatin më të pasur në Kinë ka anën e saj të errët dhe shumë kufizime.

Banorët nuk mund të largohen nga fshati, sepse ata humbasin të gjithë pasurinë. Intervistat e medias janë të ndaluara dhe raporte të rralla nga fshati mund të bëhen me mbikëqyrjen e autoriteteve lokale.

Të gjithë punojnë shtatë ditë në javë.

Nuk ka klube dhe bare në fshat, dhe bixhozi, drogat janë të ndaluara.

Përveç 2 mijë banorëve që gëzojnë të gjitha përfitimet, ka edhe dhjetëra mijëra ‘proletarë’ që jetojnë vetëm një kilometër katror prapa kufijve të përcaktuar mirë, duke bërë punë të rënda fizike dhe nuk shijojnë të njëjtat privilegje si banorët e fshatit.