A ju kujtohet ai? Ishte pranë “Topit të Artë”, la futbollin 28-vjeç, ndërsa sot shet fshesa korenti

A ju kujtohet ai?  Ai pothuajse fitoi “Topin e Artë”, doli në pension në moshën 28-vjeçare dhe tani shet fshesa me korent. Ai luajti për Parmën dhe Lids Junajtid, ishte golashënuesi më i mirë në “Euro 1992” dhe dy vjet më vonë papritur fitoi medaljen e bronztë në Botëro me kombëtaren e tij dhe ishte i katërti në renditjen për “Topin e Artë”. Është sigurisht 48-vjeçari Tomas Brolin.

 

 

 

 

Në vitin 1990, sulmuesi suedez erdhi nga Norkoping në Parma, e cila u promovua në Serie A atë vit dhe përfundoi sezonin e parë në rangun elitar të futbollit italian, në vendin e 5-të. Në sezonin e ardhshëm, Brolin mori skenën italiane me Parmën dhe vetë lojtari shënoi dy gola të rëndësishëm në rrugën drejt fitimit të Kupës, kundër Fiorentinës dhe Sampdorias në gjysmëfinale.

Edhe pse ai ishte golashënuesi më i mirë në “Euro 1992”, duke ndarë titullin me Bergkamp, ​​Riedle dhe Larsen, Parma solli atë verë sulmuesin kolumbian Faustino Asprilia, të cilin trajneri e preferoi përpara Brolinit. Megjithatë, suedezi e nisi sërish si protagonist me Parmën kryesisht në Europë, ku fituan Kupën e Kupave, si dhe Superkupën e Europës, duke mundur Milanin, fituesin e Kupës së Kampionëve.

Në Botërorin e vitit 1994, me Suedinë kaloi grupin që përfshinte Kamerunin, Rusinë dhe Brazilin, të cilët i eliminuan në gjysmëfinale dhe në luftën për bronzin shkatërroi bullgarët 4-0, me një gol dhe dy. asistime nga Brolin. Në të njëjtin vit, ai përfundoi lart në renditjen për “Topin e Artë”, i cili përfundoi në duart e Hrist Stoiçkov. Në nëntor, në ndeshjen kualifikuese kundër Hungarisë, ai theu këmbën.

 

 

Ai u rikthye në fushë gjysmë viti më vonë dhe fitoi Kupën UEFA, megjithëse ndeshjen finale e ndiqte nga pankina, para sezonit të ri u kthye dalëngadalë në formë, duke shënuar gola në ndeshje miqësore, por pasi klubi solli Stoiçkovin nga Barça, ishte e qartë se Brolin ishte thjeshtë një numër te Parma.

Pas pesë vitesh, Brolin vendosi të largohej nga Parma dhe u vendos në listën e transferimeve. Ai refuzoi ofertat nga skuadrat e Seria A dhe më 7 nëntor 1995 pranoi një ofertë nga Lids Junajtid dhe nënshkroi për ekipin e elitës së futbollit anglez, si transferimi më i shtrenjtë i një të huaji në historinë e ligës. Në fillim gjithçka ishte ideale, por pas humbjes 5-0 kundër Liverpulit, trajneri Hauard Uilkinson e kritikoi publikisht paaftësinë e tij mbrojtëse dhe gjithashtu e qortoi për shakanë e 1 prillit, ku Brolin njoftoi në televizionin suedez se do të shkonte në huazim te ish-klubi i tij Norkoping.

Në verën e vitit 1996, Brolin vendosi të largohej nga Lidsi, por asnjë klub nuk ishte i interesuar për të. Ai u dërgua përfundimisht në huazim në Zyrih, ku synonte të qëndronte deri në merkaton e dimrit, por trajneri i ri i Lidsit, Xhorxh Graham donte ta tërhiqte atë menjëherë pasi marrëveshja e tij e huazimit skadoi më 30 shtator. Megjithatë, Brolin ndaloi komunikimin me përfaqësuesit e klubit anglez, të cilët e kërcënuan atë me sanksione ligjore.

Huazimi i tij te Sampdoria më vonë dështoi për shkak të një pllake metalike në këmbë, e cila e detyroi atë të kthehej në Lids dhe anglezët përfundimisht e financuan huazimin e tij te Parma deri në fund të sezonit aktual. Atje ai u takua nga Karlo Ançelotin, i cili nuk e shihte si një sulmues konkurrues. Sezonin e ardhshëm ai shkoi te Kristal Palas dhe në 1998 ai nënshkroi për Hudiksvalls të Suedisë, për të cilin luajti një ndeshje para se të vendoste t’i jepte fund karrierës së tij në moshën 28-​​vjeçare.

Dhe ku është ai sot?

Larg futbollit dhe ai po ia del shumë mirë. Gjithsesi, në vitin 1997, Brolin u takua me bashkatdhetarin Goran Edlund, i cili projektoi një fshesë me korrent që ishte më e lehtë, më e lirë dhe më efikase se fshesat tradicionale. Futbollisti u bë bashkëpronar (50 për qind) i kompanisë, e cila sot shet më shumë se 130,000 produkte në vit dhe vlen miliona e miliona euro./Panoram

A ju kujtohet ai?  Ai pothuajse fitoi “Topin e Artë”, doli në pension në moshën 28-vjeçare dhe tani shet fshesa me korent. Ai luajti për Parmën dhe Lids Junajtid, ishte golashënuesi më i mirë në “Euro 1992” dhe dy vjet më vonë papritur fitoi medaljen e bronztë në Botëro me kombëtaren e tij dhe ishte i katërti në renditjen për “Topin e Artë”. Është sigurisht 48-vjeçari Tomas Brolin.

 

 

 

 

Në vitin 1990, sulmuesi suedez erdhi nga Norkoping në Parma, e cila u promovua në Serie A atë vit dhe përfundoi sezonin e parë në rangun elitar të futbollit italian, në vendin e 5-të. Në sezonin e ardhshëm, Brolin mori skenën italiane me Parmën dhe vetë lojtari shënoi dy gola të rëndësishëm në rrugën drejt fitimit të Kupës, kundër Fiorentinës dhe Sampdorias në gjysmëfinale.

Edhe pse ai ishte golashënuesi më i mirë në “Euro 1992”, duke ndarë titullin me Bergkamp, ​​Riedle dhe Larsen, Parma solli atë verë sulmuesin kolumbian Faustino Asprilia, të cilin trajneri e preferoi përpara Brolinit. Megjithatë, suedezi e nisi sërish si protagonist me Parmën kryesisht në Europë, ku fituan Kupën e Kupave, si dhe Superkupën e Europës, duke mundur Milanin, fituesin e Kupës së Kampionëve.

Në Botërorin e vitit 1994, me Suedinë kaloi grupin që përfshinte Kamerunin, Rusinë dhe Brazilin, të cilët i eliminuan në gjysmëfinale dhe në luftën për bronzin shkatërroi bullgarët 4-0, me një gol dhe dy. asistime nga Brolin. Në të njëjtin vit, ai përfundoi lart në renditjen për “Topin e Artë”, i cili përfundoi në duart e Hrist Stoiçkov. Në nëntor, në ndeshjen kualifikuese kundër Hungarisë, ai theu këmbën.

 

 

Ai u rikthye në fushë gjysmë viti më vonë dhe fitoi Kupën UEFA, megjithëse ndeshjen finale e ndiqte nga pankina, para sezonit të ri u kthye dalëngadalë në formë, duke shënuar gola në ndeshje miqësore, por pasi klubi solli Stoiçkovin nga Barça, ishte e qartë se Brolin ishte thjeshtë një numër te Parma.

Pas pesë vitesh, Brolin vendosi të largohej nga Parma dhe u vendos në listën e transferimeve. Ai refuzoi ofertat nga skuadrat e Seria A dhe më 7 nëntor 1995 pranoi një ofertë nga Lids Junajtid dhe nënshkroi për ekipin e elitës së futbollit anglez, si transferimi më i shtrenjtë i një të huaji në historinë e ligës. Në fillim gjithçka ishte ideale, por pas humbjes 5-0 kundër Liverpulit, trajneri Hauard Uilkinson e kritikoi publikisht paaftësinë e tij mbrojtëse dhe gjithashtu e qortoi për shakanë e 1 prillit, ku Brolin njoftoi në televizionin suedez se do të shkonte në huazim te ish-klubi i tij Norkoping.

Në verën e vitit 1996, Brolin vendosi të largohej nga Lidsi, por asnjë klub nuk ishte i interesuar për të. Ai u dërgua përfundimisht në huazim në Zyrih, ku synonte të qëndronte deri në merkaton e dimrit, por trajneri i ri i Lidsit, Xhorxh Graham donte ta tërhiqte atë menjëherë pasi marrëveshja e tij e huazimit skadoi më 30 shtator. Megjithatë, Brolin ndaloi komunikimin me përfaqësuesit e klubit anglez, të cilët e kërcënuan atë me sanksione ligjore.

Huazimi i tij te Sampdoria më vonë dështoi për shkak të një pllake metalike në këmbë, e cila e detyroi atë të kthehej në Lids dhe anglezët përfundimisht e financuan huazimin e tij te Parma deri në fund të sezonit aktual. Atje ai u takua nga Karlo Ançelotin, i cili nuk e shihte si një sulmues konkurrues. Sezonin e ardhshëm ai shkoi te Kristal Palas dhe në 1998 ai nënshkroi për Hudiksvalls të Suedisë, për të cilin luajti një ndeshje para se të vendoste t’i jepte fund karrierës së tij në moshën 28-​​vjeçare.

Dhe ku është ai sot?

Larg futbollit dhe ai po ia del shumë mirë. Gjithsesi, në vitin 1997, Brolin u takua me bashkatdhetarin Goran Edlund, i cili projektoi një fshesë me korrent që ishte më e lehtë, më e lirë dhe më efikase se fshesat tradicionale. Futbollisti u bë bashkëpronar (50 për qind) i kompanisë, e cila sot shet më shumë se 130,000 produkte në vit dhe vlen miliona e miliona euro./Panoram