Nga Elton Leka Unë nuk jam shqiptar, me saktë nuk dua të jem shqiptar! Madje as vetë Ismail Qemali nuk do të donte të ishte shqiptar, se si jemi ka tandisur ne sot!
Një zhgë njim i madh, vu ajtje, stë rmundime, ll um, va rfëri, me diokritet, inj orancë, pr apambetje, kafene, llafe, pë rtaci, da llavere, të sh itur, të blerë, të ko rruptueshëm, morale të pa moralshëm, njerëz pa identitet ve tjak dhe kombëtar. Shqiptar do të thotë pra pambetje, prapa +mbetje, mbetje të lëna pas. Kështu kemi përfunduar.
Unë nuk jam shqiptar, nuk dua të jem shqiptar! As sot, as nesër, as mot! Në vendin tuaj, në vendin tonë, në vendin tim nuk ka kush të me garantojë se e ardhmja do jetë ndryshe, dhe kr imi me i madh është që shpresa ka vd ekur! Të gjithë duan të ikin! Të gjithë! Boll bëtë shqiponjën me duar, boll, e di sa patriotë që jemi, aq sa të zhdu kemi të gjithë nga ky vend.
Boll gë njyet, u shtirët, u ho qët! Boll edhe ju që jeni jashtë që e quani veten atdhedashës vetëm sot me 28 në ntor! Boll se është grot eske, e dhi mbshme dhe qesharake!